Gedichten

‘Op momenten van onze diepste emotionele pijn is zelfcompassie de weg waarlangs wij weer thuis kunnen komen. Wat een vreugde is het om stil te staan bij onszelf en ons bewust te worden van onze fundamentele goedheid, en te zien hoe die in ieder van ons zichtbaar kan worden. Als we deze verborgen schoonheid gaan zien, worden we weer verliefd op het leven.’ — Tara Brach Een kostbaar kleinood vol verhalen, lessen en wijsheden die tot nadenken stemmen en je herinneren aan je diepste levendigheid. Dit fraai geïllustreerde boek is een prachtig geschenk dat ons helpt om de natuurlijke openheid en onschuld te ontdekken in onszelf en in anderen. In dit boek komen drie manieren aan bod waarmee je jezelf kunt herinneren aan je diepste levendigheid: 1. je openen voor de waarheid van het huidige moment; 2. je richten op liefde voor elke situatie; 3. je overgeven aan de vrijheid van je natuurlijke, onbevooroordeelde bewustzijn. Brach biedt inzichten en oefeningen om deze kwaliteiten in je leven te ervaren, te midden van hedendaagse problemen als angst voor de toekomst, verzet tegen autoriteiten en verdriet over onrecht. Tara Brach houdt zich al sinds 1975 bezig met de beoefening en het onderricht van meditatie. Ze geeft meditatieworkshops en retraites in Noord-Amerika en Europa. Ze is klinisch psychologe, stichter van de Insight Meditation Community of Washington (IMCW) en auteur van Radicale aanvaarding, Je hart als schuilplaats en Radicale compassie. Haar wekelijkse podcasts met lezingen en meditaties worden elke maand door meer dan drie miljoen mensen gedownload.

De spreeuw in dit prentenboek wil een lofzang houden op wat hij allemaal ziet tijdens zijn vluchten over het land. Om zeker te zijn dat hij niets vergeet, vraagt hij alle vogels die hij kent om raad: wat moet ik in elk geval niet vergeten te vertellen?
De prachtige lino’s van schrijver en beeldend kunstenaar Octavie Wolters laten een wereld zien waarin je even stil mag zijn. Om dan goed om je heen te kijken.

‘Af en toe kom je een pareltje tegen, dit is er zo één. Ik hoop dat alle kinderen het lied leren zingen.’ – Nicole Kleinen, Boekhuis De Kleine Tovenaar

De vloedlijn of het vloedmerk geeft de lijn aan tot waar het water bij de laatste vloed reikte. Wie langs de vloedlijn wandelt, doet de mooiste ontdekkingen: zeewier, schelpen, schatten uit verre landen, afval. Alles wat we aan de zee geven, komt naar ons terug. De zee geeft en neemt. Zonder oordelen. In de elf verhalen van deze bundel zwerven we als strandjutters langs de vloedlijn. Naast ons lopen mensen die iets verloren in de golven. Een vriend, een moeder, hun thuis, zichzelf. Sommigen vinden hun kostbaarste bezit terug, anderen vinden een manier om verder te gaan, ook nadat de zee hun voetsporen uitwiste. Diane Broeckhoven Leen maakt gebruik van pure en doodgewone ingrediënten die ambachtelijk en met liefde tot iets verfijnds worden getransformeerd.